Uyuduğum şehirleri biriktiriyorum uydurma albümlerde.
Kaç yolun,kaç yolculuğun acısı bu gelip yüreğime yer eden?
İz tuttuk sahipsizliği işte.
-belki de aşk hızla büyümektir sadece!-
Biliyorsun An'kara yağmurlaşan kent, kayıp bir çocuk... dudaklara perçinlenmiş bir gülücük gibi anakara.
Belki bir şiir, belki bir şair, belki de tozlu raflar içinde ilkokul müsameresi için zorla giydirilmiş kız çocuğunun fotoğrafı gibi silinmeye yüz tutmuş sevimsiz bir şehir...
Kaset başa sarar.
Yine aynı nakarat;
Uydurduğum insanları görüyorum uyuduğum saatlerde.
Kaç yolun, kaç yolculuğun sancısı bu gelip yüreğimi yerlebir eden?
Biz tuttuk sahipsizliği ellerimizle.
-sadece aşk acıyla büyümektir belki de!-
Cansu Surprised
- 15 years, 25 days ago